Neuromonitoring to jakość, wartość dodana do usług medycznych oferowanych przez Szpital.

Związana z leczeniem chirurgicznym na bloku operacyjnym, stanowiącym serce szpitala. Może się wydawać, że  neuromonitoring z punktu widzenia Administracji Szpitala to dodatkowy, niepotrzebny koszt. Czasami lekarze, zwracający się do Administracji szpitala z prośbą o zakup urządzenia lub kontraktowanie usług IONM spotykają się z pytaniem “Jeśli do tej pory operowaliście bez neuromonitoringu, to dlaczego teraz go potrzebujecie?”.  Medycyna bez postępu nie byłaby coraz bardziej skuteczna i bezpieczna, obecnie pojęcie jakości czyli poprawiania, polepszania, przyspieszania jest nierozerwalnie połączone z medycyną. Od pewnych rzeczy nie ma odwrotu, tym bardziej gdy nie ma uzasadnionego wytłumaczenia, że neuromonitoring jest niepotrzebny. Dla Administracji Szpitala to w dłuższej perspektywie same korzyści. Podniesienie standardu leczenia chirurgicznego dla pacjentów, większe bezpieczeństwo zabiegów, niższe ryzyko powikłań neurologicznych. Wyższa radykalność resekcji tkanki chorej. Niższe ryzyko wystąpienia nawrotu choroby i konieczność reoperacji. Niższe ryzyko wystąpienia kosztów związanych z roszczeniami pacjenta. Z praktyki codziennej to poprawa warunków pracy zespołu chirurgicznego, przyspieszenie procesu decyzyjnego w trakcie zabiegu.

Zakup urządzenia to wydatek, który w dłuższym okresie użytkowania staje się opłacalny. Neuromonitoring staje się standardem w Polsce, tak jak stało się to w innych krajach europejskich dużo wcześniej.